Trąbka umarłych - to jedna z potocznych nazw lejkowca dętego. Inne często spotykane imiona osobliwego grzyba to kominki, skórzak, wronie uszy, wroniaki, lub cholewka. Jego łacińska nazwa brzmi zaś Craterellus cornucopioides. Jesienią, w sezonie grzybiarskim, wiele osób może sobie zadawać jedno pytanie - czy jest jadalny? Lejkowiec występuje bowiem w polskich lasach. Wygląd nie zachęca do zrywania: czarny lejek o wywijającym się u góry kielichu nie budzi dobrych skojarzeń. Czy można go zbierać? A może jest trujący? Gdzie rośnie lejkowiec dęty? Odpowiedzi na te pytania znajdziecie w dalszej części artykułu.
Lejkowiec dęty - występowanie
Gdzie rośnie lejkowiec dęty? Grzyb można spotkać od sierpnia do listopada w lasach liściastych i mieszanych. Zwykle rośnie kępami, najczęściej na obszarach podgórskich. Szczególnie lubi miejsca pod bukami i dębami.
Lejkowiec dęty - czy jest jadalny?
Zastanawiacie się, czy lejkowiec dęty jest jadalny? Odpowiedź brzmi - tak. Co więcej, jest to krewny popularnych kurek. Spokojnie możecie zrywać, tym bardziej, że nie sposób pomylić go z żadnym innym gatunkiem. Grzyb nadaje się na farsz do pierogów, czy jako dodatek do jajecznicy. Można go gotować lub smażyć. Zanim jednak zdecydujecie się włożyć go do koszyka, należy pamiętać o jednym.
Lejkowiec dęty - GALERIA ZDJĘĆ
Poniżej kilka zdjęć lejkowca dętego.
Coraz mniej lejkowców w lasach
Choć lejkowiec dęty jest jadalny, mykolodzy apelują o to, by go nie zrywać. Powodem jest coraz rzadsze występowanie tego grzyba. Kosz pełen prawdziwków i kurek obędzie się więc bez lejkowca. Warto jednak zrobić zdjęcie, gdyż sam jego wygląd może być nagrodą dla uważnego grzybiarza.