"Styczeń" najprawdopodobniej pochodzi od słowa "stykać". Stanowi bowiem styk starego i nowego roku. Inne źródła mówią o tykach - kijach służących do podpierania roślin na polu. Dawni gospodarze wyrabiali je właśnie na początku roku.

"Luty" to staropolski przymiotnik oznaczający "srogi" lub "ostry". Chodziło oczywiście o mróz.

"Marzec" ma łacińską etymologię. Nazwa wzięła się od boga Marsa.

"Kwiecień" - chodzi po prostu o kwiaty i kwitnienie.

Tak jak w przypadku marca, "maj" ma antyczne pochodzenie. Imienniczką miesiąca jest rzymska bogini Maja.

"Czerwiec". Ta nazwa pochodzi od aktywnych od tej porze roku owadów - czerwi. Od nich wzięło się też słowo "czerwony", gdyż ich roztarte na proch pancerzyki służyły jako czerwony barwnik.

Ten miesiąc kojarzy się z wakacjami, ale nie ma z nimi nic wspólnego. Nazwa "lipiec" wzięła się od kwitnących lip. 

To miesiąc żniw. Dawniej zboże ścinało się sierpem, stąd nazwa "sierpień". W dawnej polszczyźnie istniało też słowo "stojaczeń", od ustawionych na polu snopów zżętego zboża.

"Wrzesień" zawdzięcza swoją nazwę kwitnącym w tym miesiącu wrzosom.

"Październik" wziął się od słowa "paździerz", czyli suchej łodygi po obróbce lnu i konopi. Właśnie taką pracą zajmowano się w tym miesiącu.

"Listopad", czyli opad liści.

Nazwa "grudzień" pochodzi od twardych grud zamarzniętej ziemi. Dawniej funkcjonowała też nazwa "jadwent" od adwentu i "godnik" od słowiańskiego święta Szczodrych Godów.