Południowy Tyrol od połowy XIV wieku był częścią imperium Habsburgów, jednak po I wojnie światowej tereny te zostały przyznane Włochom. Region w 1969 r. uzyskał autonomię, która jest obecnie uznawana na całym świecie za wzorcową, podobnie jak harmonijne współistnienie mniejszości etnicznych. Obecnie władze Południowego Tyrolu w kwestiach edukacji oraz kultury podejmują decyzje niezależnie od włoskiego rządu.
Dzieje regionu ukształtowały oblicze współczesnego Południowego Tyrolu i uczyniły z niego most kulturowy. To miejsce, gdzie tradycja współgra z nowoczesnością, a dwukulturowe korzenie harmonijnie tworzą unikalną tożsamość.
ZOBACZ RÓWNIEŻ: Zrównoważone podróżowanie w Południowym Tyrolu. Region wyznacza nowe standardy
Magia różnorodności
Południowy Tyrol to region, który oczarowuje odwiedzających swoją alpejsko-śródziemnomorską naturą, lokalnymi produktami najwyższej jakości oraz włoskim dolce vita połączonym z germańską siłą charakteru lokalnych mieszkańców. Tutejsza kuchnia uwodzi swoją różnorodnością: przeplatają się w niej smaki północne i południowe, dzięki czemu w menu można znaleźć zarówno ręcznie robione, typowo włoskie makarony z różnymi dodatkami, jak i tradycyjnymi austriackimi knedlami (knödels) czy też Schlutzkrapfen – lokalną wersją ravioli z ricottą i szpinakiem. Co istotne, restauratorzy mocno stawiają na lokalne produkty i dostawców – to zrównoważone podejście, przyjazne dla przyrody, lecz takie będące wsparcie dla lokalnych biznesów, jest na porządku dziennym.
Z szacunkiem do przyrody
Ta najbardziej wysunięta na północ prowincja Włoch wyróżnia się również innowacyjną wizją przyszłości – można to zauważyć między innymi w podejściu do zrównoważonego rozwoju, nie tylko w kontekście gastronomii. Władze regionu od lat stawiają za priorytet ochronę przyrody oraz zachowanie lokalnej kultury, promując ekologiczne praktyki w turystyce.
W tym celu Południowy Tyrol wprowadził specjalne oznaczenia, zgodne z kryteriami Rady ds. Zrównoważonej Turystyki (GSTC), które wyróżniają obiekty turystyczne i noclegowe, aktywnie działające na rzecz kultywowania lokalnych produktów, zrównoważonej ekonomii oraz życia w zgodzie z naturą.
Natura, która zachwyca
Podczas podróży po Południowym Tyrolu można nie tylko zdobywać górskie szczyty, lecz także odkrywać kwitnące alpejskie łąki oraz górskie jeziora z krystalicznie czystą wodą. W regionie znajduje się także siedem parków przyrodniczych i jeden park narodowy.
Szerokie, słoneczne doliny, bogate w uprawy jabłek i winorośli tworzą niebanalne widoki w połączeniu z majestatycznymi szczytami południowych Alp. Podczas wędrówek po Południowym Tyrolu można zobaczyć rozległe górskie pastwiska, doliny, unikalne piramidy ziemne, szumiące wodospady oraz Dolomity – wpisane w 2009 r. na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Przyroda w Południowym Tyrolu zachwyca przez cały rok: 300 słonecznych dni w roku, gęste lasy otaczające alpejskie wzgórza, pola winorośli i jabłoni, luźno pasące się zwierzęta na górskich połaciach, a zimą przestronne stoki narciarskie. Ten wyjątkowy miks zawsze był wizytówką regionu.
Jeden region, trzy języki
Mieszkańcy Südtirolu to urodzeni poligloci. Często, rozmawiając na jeden temat, korzystają równolegle z dwóch języków. Każdy swobodnie posługuje się językiem niemieckim i włoskim, a 4% społeczeństwa – regionalnym językiem ladyńskim, których w dwóch dolinach jest trzecim językiem administracyjnym, używanym przez mieszkańców od ponad 1000 lat.
Mimo że ponad połowa mieszkańców Południowego Tyrolu jako swój pierwszy język wskazuje niemiecki, to w różnych wioskach i dolinach używa się ponad 40 różnych dialektów południowobawarskich. Język włoski z kolei dominuje w Bolzano/Bozen, Merano/Meran oraz na południu regionu, co jest wynikiem przyłączenia regionu do Włoch po I Wojnie Światowej.
To teraz w drogę
Włoskie Dolomity oferują turystom nie tylko idealne stoki, szalki wędrowne i rowerowe czy przepyszną kuchnię. To miejsce, które warto odwiedzić również dla wyjątkowego klimatu regionu, niepowtarzalnych tradycji i ciekawego styku kulturowego, podziwiania górskich krajobrazów, z lampką regionalnego wina, podawanego przez niemieckojęzycznego kelnera, który oferuje prawdziwe włoskie espresso i wiedeńskie apfelstrudel.
