Polskie góry

Bieszczady po sezonie wakacyjnym. Jak zaplanować wycieczkę i co zwiedzić?

Bieszczady – są idealnym miejscem na wypoczynek o każdej porze roku - dzikie i niezwykle malownicze. Choć większość turystów odwiedza je latem, to właśnie poza sezonem wakacyjnym Bieszczady odsłaniają swoje najprawdziwsze oblicze. Sprawdź, jak zaplanować wycieczkę w te tajemnicze góry po sezonie i jakie atrakcje warto zobaczyć.

Spis treści

  1. Połonina Wetlińska
  2. Połonina Caryńska
  3. Dzikie zwierzęta w naturalnym środowisku
  4. Cerkiew w Smolniku
  5. Cerkiew w Chmielu
  6. Bieszczadzka Kolejka Leśna
  7. Szlak turystyczny na Tarnicę

Bieszczady to jedne z najbardziej dzikich i mniej komercyjnych gór w Polsce, leżące na południowym wschodzie kraju, na granicy z Ukrainą i Słowacją. Obejmują obszar ok. 2100 km² i w dużej części należą do Bieszczadzkiego Parku Narodowego, który jest drugim co do wielkości parkiem narodowym w Polsce. Historia regionu jest niezwykle bogata – od średniowiecznych osad, przez burzliwe czasy wojen światowych, aż po trudny okres wysiedleń po II wojnie światowej. To właśnie tutaj, w surowym krajobrazie gór, polany i cerkwi, możemy poczuć ducha przeszłości, który miesza się z niepowtarzalną atmosferą współczesnych Bieszczad.

ESKA Summer City Terma Bania

Połonina Wetlińska

Połonina Wetlińska to jedno z najbardziej znanych i malowniczych miejsc w Bieszczadach. Znajduje się w południowej części regionu, w pobliżu miejscowości Wetlina, od której wzięła swoją nazwę. Połonina to rozległa górska łąka znajdująca się powyżej linii lasu, rozciągająca się na wysokości od około 1200 do 1255 m n.p.m. Jest to jedno z najpopularniejszych miejsc w Bieszczadach, które przyciąga turystów swoimi zapierającymi dech w piersiach widokami i łatwo dostępnymi szlakami turystycznymi. Jedną z najbardziej charakterystycznych atrakcji Połoniny Wetlińskiej jest schronisko "Chatka Puchatka", położone tuż pod szczytem Hasiakowej Skały. Jest to najwyżej położone schronisko w Bieszczadach i przez lata było symbolem tego regionu

Połonina Caryńska

Jedna z najbardziej malowniczych połonin w Bieszczadach, położona na wysokości 1239 m n.p.m., rozciągająca się na długości około 4 kilometrów. Słynie z zapierających dech w piersiach widoków, oferując panoramę na Połoninę Wetlińską, masyw Tarnicy, a także na ukraińskie pasma górskie. Szlaki turystyczne prowadzące na połoninę zaczynają się w Brzegach Górnych i Ustrzykach Górnych, oferując różnorodne trasy zarówno dla początkujących, jak i bardziej doświadczonych wędrowców

Dzikie zwierzęta w naturalnym środowisku

Bieszczady to jedno z niewielu miejsc w Polsce, gdzie wciąż można spotkać dzikie zwierzęta w ich naturalnym środowisku. Poza sezonem, kiedy na szlakach jest mniej ludzi, szanse na zobaczenie rzadkich gatunków zwierząt, takich ja:

  • wilki
  • rysie
  • żubry
  • orły przednie
  • jelenie
  • sarny
  • lisy
  • niedźwiedzie brunatne

Spacerując w ciszy, warto pamiętać o zasadach bezpieczeństwa – zwłaszcza w przypadku spotkania z dużymi zwierzętami.

Cerkiew w Smolniku

Cerkiew w Smolniku nad Sanem to jeden z najcenniejszych zabytków drewnianej architektury sakralnej w Bieszczadach, wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Powstała w 1791 roku jako cerkiew greckokatolicka pw. św. Michała Archanioła i jest jednym z trzech zachowanych tego typu obiektów w polskich Bieszczadach. Budynek reprezentuje tzw. typ bojkowski, charakteryzujący się trójdzielnym układem i kopułowymi dachami krytymi gontem. Wnętrze cerkwi jest skromne, ale zachowały się w nim elementy dawnego ikonostasu, w tym malowane na drewnie ikony. Po II wojnie światowej cerkiew przez pewien czas służyła jako kościół rzymskokatolicki, a obecnie pełni funkcję kościoła filialnego parafii w Lutowiskach. Obiekt otacza niewielki, malowniczy cmentarz z kamiennymi nagrobkami, co dodatkowo podkreśla jego wyjątkowy klimat.

Cerkiew w Chmielu

Cerkiew w Chmielu to drewniana świątynia greckokatolicka pw. św. Mikołaja, położona w malowniczej dolinie Sanu w Bieszczadach, wybudowana w 1906 roku. Jest jednym z nielicznych zachowanych przykładów architektury sakralnej Bojków, charakteryzującym się trójdzielnym układem z wydłużoną nawą, wąskim przedsionkiem i charakterystycznym dachem krytym blachą. Wnętrze cerkwi zachowało fragmenty ikonostasu oraz polichromie z początku XX wieku, przedstawiające sceny z życia św. Mikołaja i innych świętych, co świadczy o wysokim poziomie sztuki sakralnej regionu. Po wysiedleniach ludności łemkowskiej i bojkowskiej po II wojnie światowej, cerkiew przez pewien czas była opuszczona, a następnie przejęta przez kościół rzymskokatolicki. Otoczona jest przez stare, kamienne nagrobki i cmentarz, który przypomina o historii dawnej wsi i jej mieszkańców.

Bieszczadzka Kolejka Leśna

Jedną z ciekawszych atrakcji regionu jest Bieszczadzka Kolejka Leśna – wąskotorowa kolej, która pierwotnie służyła do transportu drewna. Dziś jest jedną z największych atrakcji turystycznych Bieszczad. Kursuje na dwóch trasach: z Majdanu do Przysłupia oraz do Balnicy. Podróż kolejką to doskonała okazja, by zobaczyć Bieszczady z innej perspektywy – z okien zabytkowych wagoników. Po sezonie kolejka kursuje rzadziej, ale właśnie wtedy można cieszyć się spokojniejszą podróżą, bez tłumów turystów.

Szlak turystyczny na Tarnicę

najwyższy szczyt Bieszczadów (1346 m n.p.m.) – to jedna z najpopularniejszych tras w polskich górach. Najkrótszy i najczęściej wybierany szlak zaczyna się w Wołosatem, gdzie można zostawić samochód na parkingu i wyruszyć niebieskim szlakiem, który prowadzi przez malownicze polany i lasy. Początkowy odcinek jest dość łagodny, ale z czasem staje się bardziej stromy, oferując coraz piękniejsze widoki na okoliczne połoniny i pasma górskie. Wędrówka na Tarnicę zajmuje około 2–3 godzin w jedną stronę, a na szczycie znajduje się charakterystyczny metalowy krzyż oraz punkt widokowy, z którego rozpościera się zapierająca dech w piersiach panorama na Bieszczady Wschodnie, a także na ukraińską stronę gór. Szlak jest dobrze oznakowany i dostępny dla osób o średniej kondycji, choć jego końcowy odcinek może być wymagający ze względu na strome podejścia. Szlak jest szczególnie atrakcyjny wiosną i jesienią, kiedy to kolorystyka lasów przyciąga swym pięknem.