KULTURA

Wystawa „Ostatnie lato” w Centralnym Muzeum Włókiennictwa. Jak odpoczywali Polacy przed wybuchem II wojny światowej?

Pod koniec sierpnia lata Centralne Muzeum Włókiennictwa otworzy nową wystawę stałą, która pozwoli cieszyć się wakacjami przez cały rok. "Ostatnie lato" to opowieść o beztroskich tygodniach poprzedzających wojnę. Miejscem ekspozycji będzie domek letniskowy na terenie Łódzkiego Parku Kultury Miejskiej. Jak zapewniają kuratorzy, będzie to wystawa "do używania", dzięki czemu zwiedzający będą mogli doświadczać jej na wielozmysłowym poziomie.

Nowy budynek Muzeum Sztuki Nowoczesnej podzielił warszawiaków

Już niedługo w Centralnym Muzeum Włókiennictwa odbędzie się inauguracja nowej wystawy stałej - "Ostatnie lato". Ekspozycja poświęcona jest rozrywkom i spędzaniu czasu wolnego w międzywojennej Polsce. Kuratorzy szczególną uwagę zwracają na pamiętne, ostatnie lato 1939 r., kiedy nad Europą wisiało już widmo wielkiego konfliktu zbrojnego. Wystawę będzie można oglądać w willi letniskowej znajdującej się na terenie Łódzkiego Parku Kultury Miejskiej.

Wakacje w cieniu II wojny światowej

Wystawa łączy historię budynku willi z rekonstrukcją wnętrza typowego dla podłódzkich willi w latach 30. XX wieku, a osią narracyjną będzie opowieść o hipotetycznej rodzinie zamożnych łodzian.

Ekspozycja zaprosi odwiedzających do wcielenia się w rolę gości przybywających na letnisko. We wnętrzach willi będzie można siadać, zagrać na pianinie, poszkicować na sztaludze, spróbować swoich sił w haftowaniu na tamborku, nakryć do stołu, pograć w serso albo w szachy, a w sezonie letnim odpocząć na kocu piknikowym przed willą.

Będzie to wystawa „do używania”, która pozwoli widzom na wielozmysłowe doświadczanie i wchodzenie w interakcję z obiektami oraz scenografią.

Domek letniskowy zyska nowe życie

Łódzki Park Kultury Miejskiej (dawniej Skansen Łódzkiej Architektury Drewnianej) zabiera zwiedzających w niezwykłą podróż w czasie. Na jego terenie znajduje się osiem historycznych obiektów, typowych dla zabudowy Łodzi w XIX i na początku XX wieku rozmieszczonych wzdłuż dwóch brukowanych „kocimi łbami” uliczek. Budynki zostały przeniesione z różnych miejsc w Łodzi oraz jej okolic. Dobrano je tak, żeby jak najlepiej i najpełniej reprezentowały dawną, drewnianą architekturę miasta.

Obiekty zostały starannie odnowione, częściowo zrekonstruowane i poddane termomodernizacji, dzięki czemu będą dostępne dla zwiedzających przez cały rok. 5 drewnianych domów przeniesionych z ulic: Wólczańskiej, Żeromskiego, Kopernika i Mazowieckiej wypełnia wystawa stała „Łódzkie mikrohistorie. Ludzkie mikrohistorie”. Wystawa opowiada historię wielokulturowej, włókienniczej Łodzi z perspektywy codziennego życia jej mieszkańców. Losy bohaterów ukazane są na przestrzeni XIX i XX w. na tle zdarzeń historycznych i społecznych. Inspiracją dla tych mikrohistorii były rodzinne wspomnienia, pamiętniki i wywiady, będące zapisem historii mówionych najstarszych mieszkańców Łodzi. Dowiedz się więcej.

Na zwiedzających czeka także zachwycająca bogactwem detali architektonicznych letniskowa willa przeniesiona z ul. Scaleniowej na Rudzie Pabianickiej. W tej przestrzeni planowana jest budowa wystawy poświęconej różnym sposobom spędzania wolnego czasu, gdzie – obok ekspozycji – będzie zaaranżowana przestrzeń warsztatowa i sprzyjająca odpoczynkowi.

Otwarcie wystawy: 30.08.2024.