LITERATURA

Nie żyje Alice Munro. Kanadyjska pisarka i laureatka Nobla miała 92 lata

Mistrzyni noweli i opowiadań, nie bez powodu nazywana kanadyjskim Czechowem. W swoich utworach trafnie i bezkompromisowo opisywała głębię ludzkiej psychiki. Jej książki przetłumaczono na kilkadziesiąt języków. Alice Munro, najsłynniejsza kanadyjska pisarka i laureatka Nagrody Nobla, zmarła w wieku 92 lat w domu opieki w Ontario.

Najpopularniejsze nazwiska już w maju na Targach Książki i Mediów VIVELO!

Świat obiegła bardzo smutna informacja. W miniony poniedziałek zmarła jedna z najwybitniejszych współczesnych pisarek - Alice Munro. Jej nowele i zbiory opowiadań były wielokrotnie nagradzane, przetłumaczono je na kilkadziesiąt języków. w 2013 r. Munro otrzymała Nagrodę Nobla za całokształt swojej twórczości. Jej śmierć jest ogromną stratą dla środowiska literackiego. Pisarka od dziesięciu lat cierpiała na postępującą demencję, a ostatnie lata życia spędziła w domu opieki w miejscowości Port Hope w hrabstwie Ontario.

Proza na miarę Czechowa

Trudno jednoznacznie zdefiniować twórczość kanadyjskiej Noblistki. Munro pisała surowym, oszczędnym językiem, a jednak jej utwory poruszały do głębi. Krytycy mówili o niej, że pisze zachłannie, jakby chciała przelać na kartki papierów wszystkie ludzkie lęki, traumy i dramaty. W swojej twórczości koncentrowała się w dużej mierze na kobietach. Jej bohaterkami były matki, córki, żony, kochanki - często zagubione i nieakceptujące narzuconych im ról. W opowiadaniach Munro kobiety miały odwagę podejmować trudne i niekonwencjonalne decyzje, co nierzadko wzbudzało wiele kontrowersji. I choć duża część z tych opowiadań toczy się w zamierzchłej przeszłości, gdzieś na kanadyjskich prowincjach, to ich treść jest uderzająco aktualna. Nie bez powodu Munro porównywana była do Czechowa. Dramaty tego rosyjskiego twórcy i nowele oraz opowiadania kanadyjskiej pisarki nigdy się nie zestarzeją.

Najsłynniejsze książki Alice Munro

Alice Munro zadebiutowała w 1968 r. zbiorem opowiadań "Taniec szczęśliwych cieni". Kilka lat później ukazały się takie tytuły, jak m.in. "Dziewczęta i kobiety", |"Za kogo ty się uważasz?", "Przyjaciółka z młodości" czy "Miłość dobrej kobiety". Dwa tomy opowiadań - "Widok z Castle Rock" oraz "Zbyt wiele szczęścia" pisarka wydała w późnym okresie swojej twórczości i - jak niejednokrotnie stwierdzili krytycy - wyróżnia je dojrzałość, melancholia i spokój. Ostatnią książką Munro była wydany w 2012 r. zbiór opowiadań "Drogie życie".

Po tym, jak Alice Munro otrzymała Nagrodę Nobla, Wydawnictwo WAB wznowiło wszystkie tytuły jej książek. Wcześniej zbiory opowiadań Munro ukazywały się też nakładem Wydawnictwa Literackiego i Wydawnictwa Dwie Siostry.

Proza Alice Munro często była inspiracją dla twórców filmowych. Najsłynniejszą ekranizacją jej prozy jest film "Julieta" Pedro Almodóvara. Reżyser stworzył ten obraz na kanwie opowiadań ze zbioru "Uciekinierka".