Historia tego polskiego zamku i jego mieszkańców to gotowy materiał na film

Zamek Książ, nazywany "Perłą Śląska", został wzniesiony w XIII wieku jako warownia obronna na granicy księstwa świdnicko-jaworskiego. Przez wieki zmieniał właścicieli, a jego wygląd ewoluował, od średniowiecznej twierdzy po barokową rezydencję. W XVIII wieku trafił w ręce rodu Hochbergów, którzy uczynili go jedną z najbardziej luksusowych rezydencji w Europie. Przebudowy i rozbudowy prowadzone przez Hochbergów, w tym wprowadzenie pięknych tarasów i ogrodów, nadały Książowi obecny, reprezentacyjny charakter.

Księżna Daisy. Opowieść o wielkiej damie Śląska

Maria Teresa Oliwia Hochberg von Pless, znana jako księżna Daisy, była jedną z najbardziej charyzmatycznych mieszkanek zamku. Urodzona w 1873 roku w Walii, pochodziła z rodziny arystokratycznej Cornwallis-West, która od lat borykała się z kłopotami finansowymi. Dzięki małżeństwu z Janem Henrykiem XV Hochbergiem Daisy przeniosła się na Śląsk, wnosząc do zamku Książ urok i świeżość epoki edwardiańskiej.

Daisy była nie tylko urodziwa, ale także obdarzona wybitnym talentem muzycznym i wyczuciem stylu, co czyniło ją prawdziwą gwiazdą europejskich salonów. Mimo bogactwa i pozycji, życie księżnej nie było usłane różami. Początkowe lata małżeństwa przyniosły jej rozczarowanie – pomimo licznych podróży i dostatku, brakowało w nim miłości. Samotność w wielkim zamku rekompensowała działalnością charytatywną, dzięki której zdobyła serca lokalnej społeczności.

W czasie I wojny światowej Daisy pracowała jako siostra Czerwonego Krzyża, co wywoływało kontrowersje wśród niemieckiej arystokracji. Jej pacyfistyczne poglądy oraz działania na rzecz poprawy warunków życia robotników i dzieci w Wałbrzychu wyróżniały na tle ówczesnych elit. Po rozwodzie w 1922 roku Daisy powróciła do Książa, zmagając się z chorobą i postępującym zubożeniem. Zmarła w 1943 roku, samotna i zapomniana. Pozostawiła po sobie liczne pamiętniki, które stały się cennym świadectwem tamtych czasów.

Codzienne życie w zamku

Życie w zamku Książ w czasach jego świetności przypominało sceny z bajek o królewskich dworach. Wnętrza zamku wypełniały bogato zdobione meble, złocone lustra, ręcznie tkane dywany i obrazy wybitnych artystów. Daisy jako pani domu była otoczona liczną służbą, która dbała o każdy szczegół jej codzienności. Arystokratyczne konwenanse narzucały jednak surowe zasady – księżna nie mogła samodzielnie otwierać drzwi, a nawet w chwilach odpoczynku towarzyszyły jej pokojówki.

W zamku organizowano wystawne bale i przyjęcia, które przyciągały europejską elitę. Goście zachwycali się nie tylko przepychem wnętrz, ale także rozległymi tarasami ogrodowymi, zaprojektowanymi przez samą Daisy. Na co dzień księżna starała się wprowadzać odrobinę luzu do sztywnego życia dworskiego – potrafiła rozmawiać ze stajennymi, a nawet jeździć konno w męskim siodle, co wywoływało zgorszenie wśród niemieckiej arystokracji.

Upadek świetności

Czasy świetności zamku zakończyły się wraz z początkiem XX wieku. Kryzys gospodarczy, wojny i problemy rodzinne przyczyniły się do utraty dawnej pozycji przez ród Hochbergów. Po II wojnie światowej zamek popadł w ruinę, a liczne skarby i dzieła sztuki zaginęły. Prace nazistów, którzy chcieli przekształcić Książ w kwaterę Hitlera, doprowadziły do zniszczenia wielu wnętrz. Dziś słynną rezydencję Hochbergów można zwiedzać, jednak jej wnętrza są opustoszałe.

Historia zamku Książ i jego mieszkańców to fascynująca opowieść o przepychu, miłości, samotności i upadku. Szczególne miejsce w tej historii zajmuje księżna Daisy – kobieta o wielkim sercu, która mimo przeciwności losu zdołała zapisać się na kartach historii jako symbol elegancji i bezgranicznej dobroci.

Dziś zamek Książ pozostaje świadectwem minionej epoki i miejscem, gdzie przeszłość wciąż żyje w każdym kamieniu. Czy historia Daisy i jej bliskich doczeka się kiedyś spektakularnej ekranizacji? Nie mamy wątpliwości, że to tylko kwestia czasu.