Tragiczne wydarzenia i skandaliczne zachowania towarzyszyły mu już od młodości, a najsłynniejsze z nich, zapisały się w historii kina i przestępczości. W książce „Wybrańcy losu” Sławomira Kopra, która ukazała się właśnie nakładem Wydawnictwa Harde, opisane są wszystkie - komiczne i tragiczne - skandale z życia reżysera. Oto 16 najciekawszych z nich.
- Polański pochodził z rodziny polskich Żydów, był synem Mojżesza Lieblinga. Co ciekawe jego matka Bula Liebling w czasie wojny była zatrudniona w siedzibie generalnego gubernatora hitlerowskich Niemiec na terenach Polski Hansa Franka i dysponowała stałą przepustką z terenu getta. Między innymi to ułatwiło ocalenie Polańskiego z zagłady żydów.
- Po wojnie Polańskim opiekował się stryj Dawid Liebling, który był kapo w jednym z hitlerowskich obozów. Kiedy po wojnie Polański trafił pod jego opiekę, wyżywał się na bratanku, bijąc go często aż do krwi.
- Polański niemal stał się ofiarą seryjnego mordercy. Jako nastolatek chciał kupić rower, „sprzedawcą” okazał się wielokrotny morderca Roman Dziuba. Romek przeżył, bo uderzenie nie roztrzaskało mu czaszki, ale przeleżał w podziemnym bunkrze dwa dni zanim go znaleziono. Morderca został schwytany i skazany na karę śmierci. Wydarzenie to stało się kanwą filmu Polańskiego „Rower” z 1955 roku.
- Na studiach do ról chuliganów w etiudzie Polański zatrudnił prawdziwą bandę łódzkich opryszków, aby realistycznie nagrać scenę napadu na potańcówkę. Nie powiedział o tym prawie nikomu. Chuligani zaangażowali się tak, że pobili zarówno aktorów jak i ekipę, a po ich skargach Polański prawie przypłacił to usunięciem ze szkoły filmowej.
- Film „Nóż w wodzie” w przemówieniu na plenum PZPR osobiście potępił Władysław Gomułka, co na długo zakończyło karierę Polańskiego w Polsce. Jednocześnie, film otworzył reżyserowi drzwi do kariery zagranicznej.
- W Londynie Polański w specyficzny sposób rywalizował z szefem brytyjskiego Playboya Viktorem Lownesem – obliczali, który z nich będzie miał na koncie więcej „zaliczonych panienek”. Londyn był wtedy miejscem skandali obyczajowych artystycznych elit, a Polański świetnie się z tym czuł. „Jedyne, czym byłem naprawdę zainteresowany – przyznawał po latach Polański – to żeby przelecieć jakąś dziewczynę. I iść dalej swoją drogą. Miałem nieudane małżeństwo, wiele lat temu, więc czułem się cudownie, ponieważ znowu dobrze mi szło z kobietami, a poza tym to lubiłem się pieprzyć, gdzie popadło. Więc byłem swingerem, nie?” – czytamy w „Wybrańcach losu”
- Do pracy nad Dzieckiem Rosmary Polański zatrudnił Antona LaVeya, twórcę sekty Kościół Szatana. Dodatkowo twarz satanisty tak go zafascynowała, że powierzył mu rolę szatana w scenie gwałtu na głównej bohaterce. Dzięki sukcesowi filmu Polańskiego sekta LaVeya potroiła liczbę członków. A jedna z członkiń jego sekty była wśród zabójców żony Polańskiego.
- Współpraca z Polańskim była bezpośrednim powodem rozpadu małżeństwa odtwórczyni głównej roli w filmie Dziecko Rosmary Mii Farrow z wybitnym wokalistą i aktorem Frankiem Sinatrą. Akurat tym razem nie chodziło o sprawy damsko-męskie, tylko o opóźnienia pracy spowodowane przez reżysera.
- W 1969 roku, w ciągu kilku tygodni po sobie zmarli dwaj najbliżsi przyjaciele Polańskiego Krzysztof Komeda i Marek Hłasko. „Kiedyś Krzysztof przyszedł do studia i miał czarne obwódki wokół oczu jak panda – wspominał Roman. – Pytam: »Co się stało?«. Mówi, że szli pijani z Hłaską. Komeda upadł, rozbił sobie głowę, a Marek go niósł, bo był typem macho. I razem upadli” Komeda zmarł z powodu za późno zdiagnozowanego krwiaka mózgu, a kilka tygodni później zmarł Marek Hłasko: Nigdy nie powrócił do równowagi psychicznej po wypadku przyjaciela. Odszedł po dużej dawce alkoholu i środków nasennych. Czy było to samobójstwo? Nie wiadomo.” Masakra w domu Polańskiego wydarzyła się 2 miesiące później.
- Żona Romana Polańskiego piękna aktorka Sharon Tate była w 9 miesiącu ciąży, kiedy w nocy 8 na 9 sierpnia 1969 roku brutalnie zamordowano ją i jej przyjaciół w willi Polańskiego. „Do posiadłości Polańskich wdarli się członkowie sekty Rodzina Charlesa Mansona – mężczyzna i trzy kobiety.- czytamy w książce Kopra - Uzbrojone komando otrzymało od Mansona rozkaz brutalnego zamordowania wszystkich przebywających w domu osób. (…) Ofiary obezwładniono i spędzono do salonu.” Napastnicy strzelali i uderzali wielokrotnie nożem. Sharon Tate została zabita jako ostatnia, a jej ciało zawieszone pod sufitem.
- Po zabójstwie żony i przyjaciół Polański nie był traktowany jak ofiara – tylko współwinny. Zarówno zamordowanym jak i Polańskiemu media i opinia publiczna zarzucała że sprowokowali tragedię nieobyczajnym stylem życia, nadużywaniem narkotyków i praktykowaniem czarnej magii. „Jego sytuacja – zauważył ironicznie Jack Nicholson [przyjaciel Polańskiego] – była interesującym, modelowym wręcz przykładem tego, co może zrobić rozgłos. Został ekskomunikowany ze wspólnoty Hollywoodu, ponieważ jego żona wykazała brak gustu, dając się zamordować i stając się pożywką roku dla gazet”
- Kiedy przed atakami mediów uciekł do Szwajcarii zła sława za oceanem przysporzyła mu popularności wśród nastolatek, w których zaczął gustować. „Zaczęły u niego bywać dziewczęta różnych narodowości, w wieku od 16 do 19 lat, najczęściej córki bogatych rodziców z całego świata – opisywał jego biograf, John Parker. – Stał się czymś w rodzaju sekretnej atrakcji wśród uczennic, a wizyty u niego – ekscytującymi wyprawami”
- Po kryzysie związanym z morderstwem żony Polański nakręcił komedię erotyczną Co? z udziałem filmowego giganta Marcella Mastroianniego. Film odniósł sukces tylko we Włoszech. W USA film był wyświetlany w kinach pornograficznych pod tytułem "Zakazane sny Romana Polańskiego”
- W 1977 roku w czasie sesji zdjęciowej poznał 13-letnią modelkę Samanthę Gailey, którą zaprosił później do dawnej posiadłości Jacka Nicholsona gdzie uprawiali seks, a następnie odwiózł ją do domu. Dzień później został aresztowany i oskarżony między innymi o gwałt. Mimo wstępnej ugody uciekł z USA obawiając się wieloletniego więzienia – nigdy później nie pojawił się w Stanach. „W latach dziewięćdziesiątych reżyser skontaktował się z nią i podobno wypłacił wysokie odszkodowanie (około pół miliona dolarów). Nadal pozostają w kontakcie e-mailowym, a Geimer wielokrotnie opowiadała się za darowaniem mu kary, zapewniając, że ona sama już dawno mu wybaczyła.” W latach 2010-2019 trzy inne aktorki wysuwały podobne oskarżenia wobec Polańskiego, dotyczące lat 70 i 80.
- Polański miał pecha do mocnych konkurentów w wyścigu do Oscarów. W 1963 roku jego Nóż w wodzie przegrał z Osiem i pół Federico Felliniego. W 1974 Chinatown statuetki zgarnął Francis Ford Coppola i jego Ojciec Chrzestny II. W 1981 roku tytuł najlepszego reżysera przypadł Robertowi Redfordowi a nie Polanskiemu za film Tess. Dopiero w 2002 roku Pianista przyniósł reżyserowi Oskara dla najlepszego reżysera pokonując miedzy innymi Martina Scordede i Pedro Almodovara. Nagrody Polański nie mógł odebrać osobiście obawiając się zatrzymania.
- Biografia Polańskiego wystarczyłaby na scenariusz niejednego filmu – i pewnie w końcu taki powstanie – nic dziwnego, że spore zarobki przyniosły reżyserowi jego książkowe wspomnienia. „Za amerykańską edycję zainkasował pół miliona dolarów, a następne sto pięćdziesiąt tysięcy przyniosło mu wydanie książki we Francji i w Niemczech. Potem pojawiły się edycje w kolejnych krajach – jego życie było tak gorącym tematem, że autobiografia stawała się bestsellerem natychmiast po premierze.”