Zabójcza lalka z zabawy "Czerwone, zielone" jest wzorowana na postaci Younghee z podręczników dla dzieci, co podkreśla szokujący charakter sceny, w której dziecięca zabawa przeradza się we wstrząsającą walkę o przetrwanie. Eksponat istnieje naprawdę. Powstał w 2016 roku i przez jakiś czas można było zobaczyć go nawet w muzeum powozów konnych w Macha Land, w powiecie Jincheon, jakieś 3 godziny od Seulu. W 2021 roku została wycofana z publicznego pokazu ze względu na ogromną popularność zarówno lalki, jak i serialu.

Twórca serii zdradził, że początkowo czerwone stroje miały wyglądać inaczej. Co więcej, nawet nie miały być czerwone. Twórca chciał ubrać strażników w stroje harcerskie. Jednak te pokazywałyby zbyt dobrze ich sylwetki i brakowało tutaj pewnego rodzaju anonimowości. Finalnie postawiono na czerwony kombinezon, mający przypominać stroje szermierzy, co podkreśla rywalizację i brutalność gier, w których uczestniczą gracze. Szermierka to sport wymagający precyzji i strategii, co także pasuje do serialu. Nieco dłużej zastanawiano się nad ubiorem samych graczy, ale jak zdradziła sama kostiumografa ten kolor pasował jej do gry "Czerwone, zielone", a przy tym doskonale pokazywał kontrast między uczestnikami a strażnikami.

Reżyser Hwang Dong-hyuk wpadł na pomysł tej historii i zaczął pisać scenariusz w 2008 roku. Skończył go jeszcze w 2009 roku. Niektórzy uważali, że scenariusz jest zbyt brutalny i skomplikowany. Nikt nie wróżył w sukcesu i historia trafiła na półkę. Trudno było zebrać także obsadę i przede wszystkim środki na realizację. Po ponad dekadzie od powstania pomysłu na "Squid Game” reżyser mógł w końcu go urzeczywistnić i zacząć nad nim pracować, dzięki Netfliksowi. Serwis dał mu też swobodę twórczą.

Jednym z planów, które powstały najdłużej, jest replika typowych koreańskich uliczek osiedlowych z lat 70. i 80. Aktor Park Hae-soo komentował: "Plac zabaw wydawał się prawdziwy, podobnie jak boczne zaułki z przeszłości. Miałem wrażenie, że przenieśliśmy się w przeszłość. Wywołało to u wszystkich dziwne uczucie nostalgii i atmosferę napięcia na planie". Aktor Heo Sung-tae pochwalił też zespół scenografów za dbałość o szczegóły podczas odtwarzania upstrzonych ziemią alejek.

W pierwszym odcinku Gi Hun idzie grać hazard za pieniądze, które jego matka dała mu na uczczenie urodzin jego córki. Mimo że wygrywa trochę pieniędzy, windykatorzy biją go i zabierają wszystko. Dlatego płaci dziecku, które wie, jak wygrać każdą nagrodę, aby zdobyć prezent z automatu z chwytakiem. Gi Hun wybrał tajemnicze pudełko, czarne z różową wstążką, co zapowiada późniejsze pojawienie się trumien w serialu. Dalsze zapowiedzi wydarzeń pokazanych w serialu kryją się w prezencie – w środku znalazła się zapalniczka wyglądająca jak rewolwer, co jest aluzją do kremacji wyeliminowanych graczy.

Początkowo serial miał nazywać się "Round Six", czyli "Sześć rund", bo tyle było w scenariuszu gier i "zabaw". Była to propozycja Netflixa, który obawiał się że "Squid Game" nie przyjmie się globalnie. Twórca walczył jednak o nazwę i nie chciał osłabić jej znaczenia kulturowego i wyjątkowości.

Reżyser zdradził, że jako reżyser filmowy nie myślał o serialu. Na początku pisał "Squid Game" jako film, pełnometrażowy projekt. Dopiero w późniejszym czasie, szczególnie po rozmowach z Netfliksem stwierdził, że to jest historia właściwie na serial, bo zmieścić wszystko to, co chciał, było bardzo trudne w godzinę, dwie, a nawet trzy.

Sceny śmierci mogły zaskoczyć widzów. Choć to, które postacie zginą, było tajemnicą, sposób ich śmierci był zapowiedziany długo wcześniej. Kang Sae-byeok groziła, że poderżnie gardło mężczyźnie, który powiedział jej, że nie może sprowadzić jej matki do Korei Południowej. Ostatecznie sama zginęła od poderżnięcia gardła z rąk Cho Sang-woo. Ali, w desperackiej próbie odzyskania zaległej pensji, miażdży rękę swojego szefa i ucieka z pieniędzmi. W 6. odcinku Sang-woo ucieka z kulkami Ali'ego, co kosztuje go życie. Sang-woo na początku serii próbuje pozbawić siebie życia, topiąc się w wannie, a w szóstym etapie gier faktycznie odbiera sobie życie, będąc przemoczonym. Na koniec, Jang Deok-su w 2. odcinku skacze z mostu, aby uciec przed ludźmi, którym jest winien miliony. Później umiera, gdy Mi-nyeo zrzuca go z mostu.

Napisy w wersji angielskiej CC różnią się od zwykłych angielskich napisów. Choć obie opcje pozwalają zrozumieć główne wątki fabularne, subtelne różnice mogą zmienić sposób postrzegania postaci. Na przykład, w wersji CC jednej z kwestii Mi-nyeo brzmi: "Nie jestem geniuszem, ale mogę to rozgryźć". Zwykłe napisy w języku angielskim mówią: "Jestem bardzo bystra — po prostu nigdy nie miałam szansy się uczyć", co jest dokładniejszym tłumaczeniem koreańskiego dialogu. W koreańskich mediach istnieje archetyp osoby biednej, która nie mogła sobie pozwolić na edukację. Nadaje to postaci Mi-nyeo głębi, której brakuje w wersji CC. Jest kilka innych przykładów rozbieżności między tekstem a tłumaczeniem, ale na szczęście nie psują one zaangażowania w fabułę.

Ściany, które początkowo były pokryte łóżkami, w rzeczywistości ozdobiono rysunkami, które mają służyć graczom jako podpowiedź, w jakie gry będą grane.