Szerokie Wody

Wisiał cień, nad jego dolą

On wył jak wilk, nad własną zgubą

Chłód i blask polarną zorzą

Oczy jej zielenią zimną

Nie zawróci jej

Nie zawróci rzeki biegu, nie

Doskonale wie, nie miał nic prócz samej wiary w to

Że gdy spogląda w niebo, ktoś wysłucha jego... prośby.

Na szerokie wody mnie weź,

jak woda tu wpłyń, wpłyń na mnie

Na szerokie wody mnie weź,

winę mą zmyj, zgaś ranę

Bo igrałem z ogniem, z ogniem igrałem

Na szerokie wody mnie weź,

wodą na młyn bądź dla mnie

Stąpał po ruchomych piaskach

Przegapił swą ostatnią szansę

Ich serca to już inne miasta

Zgubiły dom ich dusze bratnie

Nie zastąpi jej,

a ona nie zastąpi jego nikim też

Musieli przez to przejść.

A może był im, był pisany sztorm

I wysłucha niebo

Zaniesionej dawno prośby

Na szerokie wody mnie weź,

jak woda tu wpłyń, wpłyń na mnie

Na szerokie wody mnie weź,

winę mą zmyj, zgaś ranę

Bo igrałem z ogniem, z ogniem igrałem

Na szerokie wody mnie weź,

wodą na młyn bądź dla mnie

Wpłyń na mnie i ugaś, ugaś

Mą ranę ugaś, ugaś

Bo igrałem z ogniem, z ogniem igrałem

igrałem z ogniem, z ogniem igrałem

ugaś mnie, o Panie!

jak woda wpłyń w mą ranę

Bo igrałem z ogniem, z ogniem igrałem

igrałem z ogniem, z ogniem igrałem

Na szerokie wody mnie weź,

jak woda tu wpłyń, wpłyń na mnie

Na szerokie wody mnie weź,

winę mą zmyj, wpłyń na mnie

Bo igrałem z ogniem, z ogniem igrałem

igrałem z ogniem, z ogniem igrałem